Odmiana imienia Hunoldek przez przypadki

Hunoldek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hunoldek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hunoldka

Celownik
(komu? czemu?):Hunoldkowi

Biernik
(kogo? co?):Hunoldka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hunoldkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hunoldku

Wołacz
(hej!):Hunoldku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HunoldekDziś dowiedziałam się, że ma na imię Hunoldek.
Mam na imię Hunoldek.
Autorem artykułu jest Hunoldek.
Hunoldek tego nie widzi.
Dopiero do mnie dotarło, że Hunoldek już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HunoldkaW domu babci Hunoldka od zawsze stał stary zegar.
Rodzina Hunoldka zginęła w wypadku samochodowym.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Hunoldka.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Hunoldka.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Hunoldka.

Celownik:
(komu? czemu?)
HunoldkowiZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Hunoldkowi.
Zaproponowałem Hunoldkowi dwa tematy.
Ten nie pozostał dłużny Hunoldkowi.
Napisałem wiersz dzięki Hunoldkowi.
Dzięki Hunoldkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
HunoldkaKacper patrzył na Hunoldka ze zdumieniem.
Przyniesiona przez Hunoldka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Pożegnali w końcu Hunoldka i wyszli razem.
Chwyciła Hunoldka za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Hunoldka w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HunoldkiemDorota spotkała się z Hunoldkiem.
Razem z Hunoldkiem zrobiłyśmy obiad.
Razem z Hunoldkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Hunoldkiem.
Sprzątam pokój razem z Hunoldkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HunoldkuWszyscy dyskutują o Hunoldku.
Pamiętajmy o Hunoldku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Mamrotał coś o Hunoldku, gdy podtrzymywał się ściany.
Powoli spełniam swoje marzenia o Hunoldku.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Hunoldku.

Wołacz:
(hej!)
HunoldkuDobry wieczór Hunoldku!
Witaj Hunoldku!
Dzień dobry Hunoldku!
Gdzie jesteś Hunoldku!?
Hunoldku! Gdzie jesteś?