Odmiana imienia Hunolduś przez przypadki

Hunolduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hunolduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hunoldusia

Celownik
(komu? czemu?):Hunoldusiowi

Biernik
(kogo? co?):Hunoldusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hunoldusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hunoldusiu

Wołacz
(hej!):Hunoldusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HunolduśAutorem artykułu jest Hunolduś.
Hunolduś tego nie widzi.
Jutro Hunolduś wyjdzie ze szpitala.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Hunolduś.
Ma na imię Hunolduś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HunoldusiaSzkoda że Hunoldusia prawie że w ogóle nie ma.
Piszę list do Hunoldusia.
Wysyłam list do Hunoldusia.
Prosimy o pomoc dla Hunoldusia.
Tym razem prezentujemy wystawę Hunoldusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
HunoldusiowiTego Hunoldusiowi było już za wiele.
Zostawiam Hunoldusiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Od początku próbujemy pomóc Hunoldusiowi.
Opowiadam Hunoldusiowi o swoich zainteresowaniach.
Słoik z kawą wyleciał Hunoldusiowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
HunoldusiaPrzeprosiłam Hunoldusia i poszłam dalej.
Hunoldusia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Hunoldusia zaczęło to nieco irytować.
Na Hunoldusia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzał na Hunoldusia z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HunoldusiemRazem z Hunoldusiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Hunoldusiem.
Zginął w pojedynku z Hunoldusiem.
Ja z Hunoldusiem chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Hunoldusiem na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HunoldusiuKiedyś tam chciałam napisać o Hunoldusiu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Hunoldusiu.
W powrotnej drodze myślał o Hunoldusiu.
Wczoraj wspomniałam o Hunoldusiu z moim tatą.
Od ostatniego wpisu o Hunoldusiu wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
HunoldusiuHej Hunoldusiu!
Hunoldusiu! Uważaj!
Witaj Hunoldusiu!
Dzień dobry Hunoldusiu!
Dziękuję Hunoldusiu za rozmowę!