Odmiana imienia Hunolduś przez przypadki

Hunolduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hunolduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Hunoldusiu

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hunoldusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Hunoldusiu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Hunoldusiowi

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hunoldusia

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Hunoldusia!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HunolduśAutorem artykułu jest Hunolduś.
Hunolduś tego nie widzi.
Jutro Hunolduś wyjdzie ze szpitala.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Hunolduś.
Ma na imię Hunolduś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Szkoda że prawie że w ogóle nie ma.
Piszę list do .
Wysyłam list do .
Prosimy o pomoc dla .
Tym razem prezentujemy wystawę .

Celownik:
(komu? czemu?)
HunoldusiuTego Hunoldusiu było już za wiele.
Zostawiam Hunoldusiu karteczkę i już mnie nie ma.
Od początku próbujemy pomóc Hunoldusiu.
Opowiadam Hunoldusiu o swoich zainteresowaniach.
Słoik z kawą wyleciał Hunoldusiu z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
Przeprosiłam i poszłam dalej.
natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
zaczęło to nieco irytować.
Na moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzał na z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HunoldusiemRazem z Hunoldusiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Hunoldusiem.
Zginął w pojedynku z Hunoldusiem.
Ja z Hunoldusiem chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Hunoldusiem na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Kiedyś tam chciałam napisać o .
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o .
W powrotnej drodze myślał o .
Wczoraj wspomniałam o z moim tatą.
Od ostatniego wpisu o wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
HunoldusiuHej Hunoldusiu!
Hunoldusiu! Uważaj!
Witaj Hunoldusiu!
Dzień dobry Hunoldusiu!
Dziękuję Hunoldusiu za rozmowę!