Odmiana imienia Henry przez przypadki

Henry imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Henry

Dopełniacz
(kogo? czego?):Henryego

Celownik
(komu? czemu?):Henryemu

Biernik
(kogo? co?):Henryego

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Henrym

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Henrym

Wołacz
(hej!):Henry!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HenryHenry chce pójść ze mną na spacer.
Na drugie imię mam Henry.
Dobrze, że Henry grzecznie śpi.
Dopiero do mnie dotarło, że Henry już tu jest.
Henry wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HenryegoZbieramy na nowy wózek dla Henryego.
Jadę do Henryego.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Henryego.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Henryego.
Szkoda że Henryego prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
HenryemuHenryemu wpadły w ucho słowa piosenki.
Od początku próbujemy pomóc Henryemu.
Co tej Henryemu po głowie chodzi?
Mama przyznała rację Henryemu.
Przyglądam się Henryemu.

Biernik:
(kogo? co?)
HenryegoKacper patrzył na Henryego ze zdumieniem.
Patrzył na Henryego z pełnym zgrozy podziwem.
Henryego zaświerzbiały ręce.
Chwyciła Henryego za rękaw płaszcza.
Oszołomienie spadło teraz na Henryego i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HenrymDorota spotkała się z Henrym.
Oboje z Henrym kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Zobacz wywiad z Henrym oraz innymi uczestnikami finału.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Henrym.
Karolina miała się spotkać z Henrym przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HenrymW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Henrym.
Wczoraj wspomniałam o Henrym z moim tatą.
Kilka słów od autora materiału o Henrym.
Ten wiersz jest o Henrym.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Henrym.

Wołacz:
(hej!)
HenryGdzie jesteś Henry!?
Henry! Uważaj!
Dobry wieczór Henry!
Henry! Wróć do mnie!
Dziękuję Henry za rozmowę!