Odmiana imienia Heneczek przez przypadki

Heneczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Heneczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Heneczka

Celownik
(komu? czemu?):Heneczkowi

Biernik
(kogo? co?):Heneczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Heneczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Heneczku

Wołacz
(hej!):Heneczku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HeneczekJa i Heneczek nie wiedziałyśmy, co robić.
Na drugie imię mam Heneczek.
W domu Heneczek często urządza rodzicom pokazy mody.
Jeśli jednak przegrasz, Heneczek zostaje z nami.
Dziś Heneczek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HeneczkaPiszę list do Heneczka.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Heneczka.
W domu babci Heneczka od zawsze stał stary zegar.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Heneczka.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Heneczka.

Celownik:
(komu? czemu?)
HeneczkowiTym razem nie damy Heneczkowi dojść do głosu.
Oddaję Heneczkowi list.
Zszedłem z drogi Heneczkowi i usiadłem w fotelu.
Powiedz wszystkim i Heneczkowi, że nic mi nie jest.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Heneczkowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
HeneczkaObserwuję Heneczka bardzo uważnie.
Zdjęcie przesłane przez Heneczka.
Postaram się namówić Heneczka na spacer.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Heneczka.
Chwyciła Heneczka za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HeneczkiemJadę na wycieczkę razem z Heneczkiem.
Zostanę tu tylko z Heneczkiem i chłopakami.
Pracuję razem z Heneczkiem.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Heneczkiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Heneczkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HeneczkuMyślał o Heneczku i o swoim życiu.
Przygotowuje książkę o Heneczku.
Myślę o Heneczku.
Mowa oczywiście o Heneczku.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Heneczku.

Wołacz:
(hej!)
HeneczkuHeneczku! Gdzie jesteś?
Heneczku! Uważaj!
Dziękuję Heneczku za rozmowę!
Gdzie jesteś Heneczku!?
Cześć Heneczku!