Odmiana imienia Henruś przez przypadki

Henruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Henruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Henrusia

Celownik
(komu? czemu?):Henrusiowi

Biernik
(kogo? co?):Henrusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Henrusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Henrusiu

Wołacz
(hej!):Henrusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HenruśMa na imię Henruś.
Henruś chce pójść ze mną na spacer.
Jak już wiecie mam na imię Henruś.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Henruś.
Henruś nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HenrusiaNajbardziej polubiłam ojca Henrusia.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Henrusia.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Henrusia słychać.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Henrusia.
Szkoda że Henrusia prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
HenrusiowiKupiłem Henrusiowi magnes na lodówkę.
Napisałem wiersz dzięki Henrusiowi.
Zostawiam Henrusiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Coś muszę Henrusiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Opowiadam Henrusiowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
HenrusiaSpojrzałam na Henrusia.
Henrusia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Odprowadziłam Henrusia do wyjścia.
Czekałam na Henrusia w kawiarni.
O jego personalia miałam spytać Henrusia prywatnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HenrusiemSprzątam pokój z Henrusiem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Henrusiem.
Jadę z Henrusiem na dyskotekę.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Henrusiem na krytym basenie.
Ja z Henrusiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HenrusiuBardzo fajny blog o Henrusiu.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Henrusiu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Henrusiu.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Henrusiu.
Kto dziś pamięta o Henrusiu.

Wołacz:
(hej!)
HenrusiuHej Henrusiu!
Cześć Henrusiu!
Henrusiu! Wróć do mnie!
Dobranoc Henrusiu!
Witaj Henrusiu!