Odmiana imienia Hanunia przez przypadki

Hanunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hanunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hanuni

Celownik
(komu? czemu?):Hanuni

Biernik
(kogo? co?):Hanunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hanunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hanuni

Wołacz
(hej!):Hanuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HanuniaHanunia nie umie grać na gitarze.
Jak już wiecie mam na imię Hanunia.
Co robi Hanunia?
Dla mnie było już jasne, ze Hanunia umiera.
W domu Hanunia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HanuniPrzyglądałam się dłoniom Hanuni.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Hanuni słychać.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Hanuni.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Hanuni.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Hanuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
HanuniZaproponowałem Hanuni dwa tematy.
Napisałem wiersz dzięki Hanuni.
Hanuni oczy błyszczą.
Nie wiem, co powiedzieć Hanuni.
Daję Hanuni, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
HanunięPrzed wejściem spotkaliśmy Hanunię.
Hanunię zaczęło to nieco irytować.
Popatrzyłam na Hanunię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Nieśmiało gładzi Hanunię po włosach.
Pożegnali w końcu Hanunię i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HanuniąRazem z Hanunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zginął w pojedynku z Hanunią.
Powinnam jednak pojechać z Hanunią.
Ja z Hanunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Razem z Hanunią podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HanuniMowa oczywiście o Hanuni.
No a teraz trochę więcej o Hanuni.
Czasami myślę sobie o Hanuni.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Hanuni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Hanuni.

Wołacz:
(hej!)
HanuniuCześć Hanuniu!
Hanuniu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Hanuniu!
Hanuniu! Gdzie jesteś?
Hej Hanuniu!