Odmiana imienia Gostmił przez przypadki

Gostmił imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gostmił

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gostmiła

Celownik
(komu? czemu?):Gostmiłowi

Biernik
(kogo? co?):Gostmiła

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gostmiłem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gostmile

Wołacz
(hej!):Gostmile!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GostmiłMa na imię Gostmił.
Za chwilę wróci Gostmił z lasu.
Na drugie imię mam Gostmił.
W domu Gostmił często urządza rodzicom pokazy mody.
Jutro Gostmił wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GostmiłaTata Gostmiła sam opatrzył mi nogę.
Przyglądałam się dłoniom Gostmiła.
Dla Gostmiła ten pies jest naprawdę bezcenny.
Nie ma Gostmiła.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Gostmiła.

Celownik:
(komu? czemu?)
GostmiłowiTym razem nie damy Gostmiłowi dojść do głosu.
Rozalia z troską przyglądała się Gostmiłowi.
Zszedłem z drogi Gostmiłowi i usiadłem w fotelu.
Proszę Gostmiłowi nie dokuczać!
Daję Gostmiłowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
GostmiłaŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Gostmiła bardzo przyjaźnie.
Sierżant wpatrywał się w Gostmiła jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Lubię Gostmiła.
Gostmiła zaczęło to nieco irytować.
Spojrzałam na Gostmiła.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GostmiłemW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Gostmiłem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Gostmiłem.
Idę na spacer z Gostmiłem.
Zginął w pojedynku z Gostmiłem.
Sprzątam pokój z Gostmiłem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GostmileMyślał o Gostmile i o swoim życiu.
Bardzo fajny blog o Gostmile.
Nie wspomniałem na początku o Gostmile.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Gostmile.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Gostmile.

Wołacz:
(hej!)
GostmileCześć Gostmile!
Gostmile! Uważaj!
Dzień dobry Gostmile!
Gostmile! Gdzie jesteś?
Witaj Gostmile!