Odmiana imienia Gostmiłek przez przypadki

Gostmiłek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gostmiłek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gostmiłka

Celownik
(komu? czemu?):Gostmiłkowi

Biernik
(kogo? co?):Gostmiłka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gostmiłkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gostmiłku

Wołacz
(hej!):Gostmiłku!

Przykłady odmiany imienia Gostmiłek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Gostmiłek

Jutro Gostmiłek wyjdzie ze szpitala.
Ma na imię Gostmiłek.
Mam na imię Gostmiłek.
Moje drugie imię to właśnie Gostmiłek.
Dopiero do mnie dotarło, że Gostmiłek już tu jest.

Dopełniacz (kogo? czego?): Gostmiłka

Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Gostmiłka.
Serce Gostmiłka stanęło na moment.
Tymczasem zauważyłam wpis Gostmiłka kilka dni temu.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Gostmiłka słychać.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Gostmiłka.

Celownik (komu? czemu?): Gostmiłkowi

Dopiero teraz zrozumiałem, że Gostmiłkowi coś się stało.
Powiedz wszystkim i Gostmiłkowi, że nic mi nie jest.
Daję Gostmiłkowi, to co najlepsze we mnie.
Musiałam się zwierzyć Gostmiłkowi.
Ten nie pozostał dłużny Gostmiłkowi.

Biernik (kogo? co?): Gostmiłka

Patrzy na Gostmiłka wyczekująco.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Gostmiłka bardzo przyjaźnie.
Gostmiłka zaczęło to nieco irytować.
Lubię Gostmiłka.
Spojrzała na Gostmiłka jeszcze raz.

Narzędnik (z kim? z czym?): Gostmiłkiem

Obie z Gostmiłkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Gostmiłkiem.
Zginął w pojedynku z Gostmiłkiem.
Idę na spacer z Gostmiłkiem.
Siedzieliśmy z Gostmiłkiem na ławce w parku.

Miejscownik (o kim? o czym?): Gostmiłku

W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Gostmiłku.
Myślę o Gostmiłku.
Zapraszam na film dokumentalny o Gostmiłku.
Ten wiersz jest o Gostmiłku.
Warto także pomyśleć chwilę o Gostmiłku.

Wołacz (hej!): Gostmiłku

Cześć Gostmiłku!
Gdzie jesteś Gostmiłku!?
Gostmiłku! Uważaj!
Dzień dobry Gostmiłku!
Dziękuję Gostmiłku za rozmowę!