Odmiana imienia Gostmiś przez przypadki

Gostmiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gostmiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gostmisia

Celownik
(komu? czemu?):Gostmisiowi

Biernik
(kogo? co?):Gostmisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gostmisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gostmisiu

Wołacz
(hej!):Gostmisiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GostmiśAutorem niniejszego tekstu jest Gostmiś.
Ma na imię Gostmiś.
Moje drugie imię to właśnie Gostmiś.
Gostmiś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Na drugie imię mam Gostmiś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GostmisiaTata Gostmisia poszedł otworzyć drzwi.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Gostmisia.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Gostmisia.
Przed sobą ujrzałam rękę Gostmisia.
Rodzina Gostmisia wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
GostmisiowiZerwał jabłko i podał je Gostmisiowi.
Mama przyznała rację Gostmisiowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Gostmisiowi.
Korzysta z okazji, by wyznać Gostmisiowi miłość.
Kupiłem Gostmisiowi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
GostmisiaPatrzy na Gostmisia wyczekująco.
Patrzę na Gostmisia i nic nie rozumiem.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Gostmisia.
Spojrzała na Gostmisia jeszcze raz.
Spojrzałem znacząco na Gostmisia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GostmisiemObie z Gostmisiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Kasia z Gostmisiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Przez chwilę oboje z Gostmisiem patrzyli na siebie.
Siedzieliśmy z Gostmisiem na ławce w parku.
Śpiewam z Gostmisiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GostmisiuKiedyś chciałam napisać wiersz o Gostmisiu.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Gostmisiu.
Kiedyś tam chciałam napisać o Gostmisiu.
Dobrze, że wspomniałeś o Gostmisiu.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Gostmisiu.

Wołacz:
(hej!)
GostmisiuCześć Gostmisiu!
Dzień dobry Gostmisiu!
Gdzie jesteś Gostmisiu!?
Dziękuję Gostmisiu za rozmowę!
Witaj Gostmisiu!