Jak odmienić imię Finusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Finusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia trudność. Problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Finusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Finusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Finusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Finusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Finusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Finusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Finusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Finusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Finusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Finusia przez przypadki.