Odmiana imienia Ewalda przez przypadki

Ewalda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ewalda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ewaldy

Celownik
(komu? czemu?):Ewaldzie

Biernik
(kogo? co?):Ewaldę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ewaldą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ewaldzie

Wołacz
(hej!):Ewaldo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EwaldaEwalda nie umie śpiewać.
Jutro Ewalda wyjdzie ze szpitala.
W domu Ewalda często urządza rodzicom pokazy mody.
Mam na imię Ewalda.
Ewalda nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EwaldyMuszę pochwalić pomysł Ewaldy.
Zbieramy na nowy wózek dla Ewaldy.
Przed sobą ujrzałam rękę Ewaldy.
Specjalnością Ewaldy jest jazda na koniu.
Przyglądałam się dłoniom Ewaldy.

Celownik:
(komu? czemu?)
EwaldzieOd początku próbujemy pomóc Ewaldzie.
Mama przyznała rację Ewaldzie.
Chciałam szybko pochwalić się Ewaldzie.
Ewaldzie wpadły w ucho słowa piosenki.
Co tej Ewaldzie po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
EwaldęSpojrzałem znacząco na Ewaldę.
Spotkałam Ewaldę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Przed wejściem spotkaliśmy Ewaldę.
Doprowadził tym Ewaldę do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzałam na Ewaldę w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EwaldąŚpiewam z Ewaldą.
Tym razem korespondowałam z Ewaldą.
Razem z Ewaldą wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Byliśmy z Ewaldą na jarmarku.
Sprzątam pokój razem z Ewaldą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EwaldzieKto dziś pamięta o Ewaldzie.
Związana jest z nią legenda o Ewaldzie.
Mamrotał coś o Ewaldzie, gdy podtrzymywał się ściany.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Ewaldzie.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Ewaldzie.

Wołacz:
(hej!)
EwaldoEwaldo! Gdzie jesteś?
Ewaldo! Wróć do mnie!
Witaj Ewaldo!
Ewaldo! Uważaj!
Dobranoc Ewaldo!