Odmiana imienia Ewalunia przez przypadki

Ewalunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ewalunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ewaluni

Celownik
(komu? czemu?):Ewaluni

Biernik
(kogo? co?):Ewalunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ewalunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ewaluni

Wołacz
(hej!):Ewaluniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EwaluniaEwalunia wraca do domu.
Jeśli jednak przegrasz, Ewalunia zostaje z nami.
Jutro Ewalunia wyjdzie ze szpitala.
Ja i Ewalunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Ewalunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EwaluniZbieramy na nowy wózek dla Ewaluni.
Tata Ewaluni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Ewaluni.
Dziadek Ewaluni w tym czasie miał chorą rękę.
Wysyłam list do Ewaluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
EwaluniDzięki Ewaluni święta nabrały nowego wymiaru.
Przyglądam się Ewaluni.
Ewaluni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Korzysta z okazji, by wyznać Ewaluni miłość.
Mam nadzieję, że Ewaluni również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
EwalunięObserwuję Ewalunię bardzo uważnie.
Widzę Ewalunię.
Czekałam na Ewalunię w kawiarni.
Przyniesiona przez Ewalunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzałem znacząco na Ewalunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EwaluniąJadę na wycieczkę razem z Ewalunią.
Wieczorem z Ewalunią znowu idziemy na spacer.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Ewalunią na krytym basenie.
Razem z Ewalunią zrobiłyśmy obiad.
Śpiewam z Ewalunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EwaluniWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Ewaluni.
Myślałam cały czas tylko o Ewaluni.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Ewaluni.
Powoli spełniam swoje marzenia o Ewaluni.
Od ostatniego wpisu o Ewaluni wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
EwaluniuGdzie jesteś Ewaluniu!?
Dzień dobry Ewaluniu!
Ewaluniu! Uważaj!
Dobry wieczór Ewaluniu!
Ewaluniu! Wróć do mnie!