Odmiana imienia Euzebunia przez przypadki

Euzebunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Euzebunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Euzebuni

Celownik
(komu? czemu?):Euzebuni

Biernik
(kogo? co?):Euzebunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Euzebunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Euzebuni

Wołacz
(hej!):Euzebuniu!

Przykłady odmiany imienia Euzebunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Euzebunia

Ja i Euzebunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem artykułu jest Euzebunia.
Euzebunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dopiero do mnie dotarło, że Euzebunia już tu jest.
Ma na imię Euzebunia.

Dopełniacz (kogo? czego?): Euzebuni

W domu babci Euzebuni od zawsze stał stary zegar.
Przyglądałam się dłoniom Euzebuni.
Zbieramy na nowy wózek dla Euzebuni.
Postanowiłam zadzwonić do Euzebuni.
Pożyczę od Euzebuni samochód i możemy jechać.

Celownik (komu? czemu?): Euzebuni

Dzięki Euzebuni mamy kolejny artykuł po polsku.
Co tej Euzebuni po głowie chodzi?
Oddaję Euzebuni list.
Kupiłem Euzebuni magnes na lodówkę.
Coś muszę Euzebuni powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik (kogo? co?): Euzebunię

Kacper patrzył na Euzebunię ze zdumieniem.
Lubię Euzebunię.
Postaram się namówić Euzebunię na spacer.
Pożegnali w końcu Euzebunię i wyszli razem.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Euzebunię.

Narzędnik (z kim? z czym?): Euzebunią

Dorota spotkała się z Euzebunią.
Idę na spacer z Euzebunią.
Pracuję razem z Euzebunią.
Razem z Euzebunią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Euzebunią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Euzebuni

Muszę Ci powiedzieć prawdę o Euzebuni.
W powrotnej drodze myślał o Euzebuni.
Myślałam cały czas tylko o Euzebuni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Euzebuni.
Przynajmniej tak myślał tata o Euzebuni.

Wołacz (hej!): Euzebuniu

Cześć Euzebuniu!
Euzebuniu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Euzebuniu!
Euzebuniu! Wróć do mnie!
Hej Euzebuniu!