Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Euzebunia?
Imię żeńskie Euzebunia należy do tej grupy imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Euzebunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Euzebunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Euzebuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Euzebuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Euzebunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Euzebunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Euzebuni.
Wołacz (Hej!): Euzebuniu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Euzebunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Euzebunia przez przypadki.