Jak odmienić imię Euzebunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Euzebunia należy do tej grupy imion, których odmiana dość często sprawia problem. Największa trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Euzebunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Euzebunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Euzebuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Euzebuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Euzebunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Euzebunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Euzebuni.
W wołaczu (Hej!): Hej Euzebuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Euzebunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Euzebunia przez przypadki.