Odmiana imienia Eryka przez przypadki

Eryka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eryka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eryki

Celownik
(komu? czemu?):Eryce

Biernik
(kogo? co?):Erykę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eryką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eryce

Wołacz
(hej!):Eryko!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Eryki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eryk

Celownik
(komu? czemu?):Erykom

Biernik
(kogo? co?):Eryki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Erykami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Erykach

Wołacz
(hej!):Eryki!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ErykaJak już wiecie mam na imię Eryka.
Eryka nie umie śpiewać.
Ma na imię Eryka.
Gdzie jest Eryka?
Autorem artykułu jest Eryka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ErykiPowiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Eryki.
W domu babci Eryki od zawsze stał stary zegar.
Eryki siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Zbieramy na nowy wózek dla Eryki.
Dziadek Eryki w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
EryceRozalia z troską przyglądała się Eryce.
Nie wiem, co powiedzieć Eryce.
Napisałem wiersz dzięki Eryce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Eryce.
Co tej Eryce po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
ErykęOdprowadziłam Erykę do wyjścia.
Spoglądam na Erykę.
Podchodzi, całuje Erykę i idzie do wyjścia.
Spotkałam Erykę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Zdjęcie przesłane przez Erykę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ErykąJadę z Eryką na dyskotekę.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Eryką.
Oboje z Eryką wybuchliśmy śmiechem.
Tym razem korespondowałam z Eryką.
Zostanę tu tylko z Eryką i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ErycePamiętam o Eryce.
Artykuł o Eryce wywołał burzę w mediach.
Pamiętajmy o Eryce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Eryce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Eryce.

Wołacz:
(hej!)
ErykoHej Eryko!
Eryko! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Eryko!
Eryko! Wróć do mnie!
Dobranoc Eryko!