Odmiana imienia Erysia przez przypadki

Erysia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Erysia

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Erysię

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Erysiu

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Erysi!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Erysi

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Erysią

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Erysi

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ErysiaErysia chce pójść ze mną na spacer.
Mam na imię Erysia.
Jutro Erysia wyjdzie ze szpitala.
Erysia tego nie widzi.
Ja i Erysia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Zbieramy na nowy wózek dla .
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie .
Tata sam opatrzył mi nogę.
Na korytarzu blisko pokoju stało kilka osób.
siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
ErysięPowiedz wszystkim i Erysię, że nic mi nie jest.
Erysię oczy błyszczą.
Dzięki Erysię święta nabrały nowego wymiaru.
Kupiłem Erysię magnes na lodówkę.
Nie wiem, co powiedzieć Erysię.

Biernik:
(kogo? co?)
Przed sesją zapytałam co lubi.
Przed wejściem spotkaliśmy .
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym .
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na bardzo przyjaźnie.
Sierżant wpatrywał się w jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ErysiuRazem z Erysiu przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Razem z Erysiu wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Przez chwilę oboje z Erysiu patrzyli na siebie.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Erysiu.
Refleksyjnie po spotkaniu z Erysiu.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Wczoraj wspomniałam o z moim tatą.
Wspominam o .
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o .
Dobrze, że wspomniałeś o .
A o to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
ErysiDzień dobry Erysi!
Gdzie jesteś Erysi!?
Dziękuję Erysi za rozmowę!
Witaj Erysi!
Cześć Erysi!