Odmiana imienia Erykunia przez przypadki

Erykunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Erykunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Erykuni

Celownik
(komu? czemu?):Erykuni

Biernik
(kogo? co?):Erykunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Erykunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Erykuni

Wołacz
(hej!):Erykuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ErykuniaW domu Erykunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Mam na imię Erykunia.
Dopiero do mnie dotarło, że Erykunia już tu jest.
Za chwilę wróci Erykunia z lasu.
Erykunia ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ErykuniSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Erykuni.
Przyglądałam się dłoniom Erykuni.
Specjalnością Erykuni jest jazda na koniu.
Postawa Erykuni była zupełnie inna.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Erykuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
ErykuniSłoik z kawą wyleciał Erykuni z rąk.
Opowiadam Erykuni o swoich zainteresowaniach.
Zszedłem z drogi Erykuni i usiadłem w fotelu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Erykuni coś się stało.
Dzięki Erykuni święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
ErykunięErykunię znalazłam w recepcji hotelu.
Przeprosiłam Erykunię i poszłam dalej.
Widziałem dzisiaj Erykunię z mojej klasy.
Spojrzała na Erykunię jeszcze raz.
W końcu obudzili Erykunię, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ErykuniąZostaliśmy z Erykunią w salonie sami.
Razem z Erykunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wymyśliłam z Erykunią nową zabawę.
Siedzieliśmy z Erykunią na ławce w parku.
Wczoraj wracamy z Erykunią od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ErykuniWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Erykuni.
Warto także pomyśleć chwilę o Erykuni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Erykuni.
Dobrze, że wspomniałeś o Erykuni.
Na pewno słyszałyście o Erykuni.

Wołacz:
(hej!)
ErykuniuWitaj Erykuniu!
Cześć Erykuniu!
Dobry wieczór Erykuniu!
Erykuniu! Wróć do mnie!
Dobranoc Erykuniu!