Odmiana imienia Emerytunia przez przypadki

Emerytunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emerytunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emerytuni

Celownik
(komu? czemu?):Emerytuni

Biernik
(kogo? co?):Emerytunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emerytunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emerytuni

Wołacz
(hej!):Emerytuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmerytuniaJa i Emerytunia nie wiedziałyśmy, co robić.
W domu Emerytunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Gdzie jest Emerytunia?
Co robi Emerytunia?
Autorem niniejszego tekstu jest Emerytunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmerytuniLubię śpiewać zwłaszcza dla Emerytuni.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Emerytuni.
Przyglądałam się dłoniom Emerytuni.
Na korytarzu blisko pokoju Emerytuni stało kilka osób.
Przedwczoraj były urodziny Emerytuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmerytuniOddaję Emerytuni list.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Emerytuni.
Emerytuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Emerytuni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Powiedz wszystkim i Emerytuni, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
EmerytunięPostaram się namówić Emerytunię na spacer.
Lubię Emerytunię.
Spojrzałam na Emerytunię jak dopisuje kolejne literki.
Nieśmiało gładzi Emerytunię po włosach.
Patrzę na Emerytunię i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmerytuniąPracuję razem z Emerytunią.
Idę na spacer z Emerytunią.
Siedzieliśmy z Emerytunią przy basenie.
Ja z Emerytunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Kasia z Emerytunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmerytuniOd ostatniego wpisu o Emerytuni wydarzyło się sporo.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Emerytuni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Emerytuni.
Powiedz mi, co myślisz o Emerytuni.
Kiedyś tam chciałam napisać o Emerytuni.

Wołacz:
(hej!)
EmerytuniuWitaj Emerytuniu!
Dobry wieczór Emerytuniu!
Emerytuniu! Gdzie jesteś?
Emerytuniu! Uważaj!
Dzień dobry Emerytuniu!