Jak się pisze imię Emerytunia? Piszemy o Emerytuni czy o Emerytunii?
Imię żeńskie Emerytunia należy do tej grupy imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Emerytunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Emerytunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Wysyłam list do Emerytuni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Emerytuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Emerytunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Emerytunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Rozmawiam o Emerytuni.
Wołacz (Hej!): Witaj Emerytuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Emerytunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Emerytunia.