Jak odmienić imię Emelinunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Emelinunia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Emelinunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Emelinunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Emelinuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Emelinuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Emelinunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Emelinunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Emelinuni.
W wołaczu (Hej!): Emelinuniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Emelinunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Emelinunia.