Odmiana imienia Ema przez przypadki

Ema imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ema

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Emie

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Emo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Emą

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Emę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emy

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emie

Wołacz
(hej!):!

Przykłady odmiany imienia Ema” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Ema

Ja i Ema nie wiedziałyśmy, co robić.
Ma na imię Ema.
Gdzie jest Ema?
Dopiero do mnie dotarło, że Ema już tu jest.
W domu Ema często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz (kogo? czego?):

Rodzina wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Pożyczę od samochód i możemy jechać.
Szkoda że prawie że w ogóle nie ma.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo .
Przez cały dzień czułam wzrok na sobie.

Celownik (komu? czemu?):

Przyglądam się .
Dzięki święta nabrały nowego wymiaru.
Opowiadam o swoich zainteresowaniach.
Kto wie, może wyjdzie do na dobre.
Dzięki mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik (kogo? co?): Emie

Spojrzałem znacząco na Emie.
Na Emie spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzałam na Emie jak dopisuje kolejne literki.
Spotkałam Emie w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
O jego personalia miałam spytać Emie prywatnie.

Narzędnik (z kim? z czym?):

Śpiewam z .
Ja z coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Siedzieliśmy z przy basenie.
Tym razem korespondowałam z .
Ja z zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik (o kim? o czym?):

W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o .
Myślę o .
W powrotnej drodze myślał o .
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o .
Kiedyś tam chciałam napisać o .

Wołacz (hej!): Emo

Dziękuję Emo za rozmowę!
Gdzie jesteś Emo!?
Hej Emo!
Witaj Emo!
Emo! Wróć do mnie!