Odmiana imienia Edvard przez przypadki

Edvard imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edvard

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edvarda

Celownik
(komu? czemu?):Edvardowi

Biernik
(kogo? co?):Edvarda

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edvardem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edvardzie

Wołacz
(hej!):Edvardzie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdvardNa drugie imię mam Edvard.
Co robi Edvard?
Ja i Edvard nie wiedziałyśmy, co robić.
Edvard chce pójść ze mną na dyskotekę.
Edvard chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdvardaSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Edvarda.
Edvarda siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Edvarda.
Tym razem prezentujemy wystawę Edvarda.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Edvarda.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdvardowiOd początku próbujemy pomóc Edvardowi.
Musiałam się zwierzyć Edvardowi.
Oddaję Edvardowi list.
Edvardowi oczy błyszczą.
Dzięki Edvardowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
EdvardaKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Edvarda.
Odprowadziłam Edvarda do wyjścia.
W końcu obudzili Edvarda, żeby ich ratował.
Kacper patrzył na Edvarda ze zdumieniem.
Spojrzała na Edvarda jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdvardemDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Edvardem.
Jadę z Edvardem na dyskotekę.
Wczoraj wracamy z Edvardem od lekarza.
Dorota spotkała się z Edvardem.
Siedzieliśmy z Edvardem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdvardzieMamrotał coś o Edvardzie, gdy podtrzymywał się ściany.
Pamiętajmy o Edvardzie i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Wszyscy dyskutują o Edvardzie.
Kto dziś pamięta o Edvardzie.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Edvardzie.

Wołacz:
(hej!)
EdvardzieEdvardzie! Gdzie jesteś?
Cześć Edvardzie!
Gdzie jesteś Edvardzie!?
Edvardzie! Wróć do mnie!
Dobranoc Edvardzie!