Odmiana imienia Edvarduś przez przypadki

Edvarduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edvarduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edvardusiem

Celownik
(komu? czemu?):Edvardusia

Biernik
(kogo? co?):Edvardusiu

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Edvardusiu!

Przykłady odmiany imienia Edvarduś” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Edvarduś

Moje drugie imię to właśnie Edvarduś.
Edvarduś wraca do domu.
Edvarduś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Edvarduś nie umie grać na gitarze.
Autorem artykułu jest Edvarduś.

Dopełniacz (kogo? czego?): Edvardusiem

Od razu zobaczyła ich mama Edvardusiem.
Jestem mamą Edvardusiem i jeszcze trojga innych dzieci.
Tym razem prezentujemy wystawę Edvardusiem.
Edvardusiem siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Zbieramy na nowy wózek dla Edvardusiem.

Celownik (komu? czemu?): Edvardusia

Napisałem wiersz dzięki Edvardusia.
Opowiadam Edvardusia o swoich zainteresowaniach.
Edvardusia udało się usłyszeć tylko parę słów.
Przyglądam się Edvardusia.
Dzięki Edvardusia mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik (kogo? co?): Edvardusiu

Zdjęcie przesłane przez Edvardusiu.
Pożegnali w końcu Edvardusiu i wyszli razem.
Spojrzałam na Edvardusiu jak dopisuje kolejne literki.
Podchodzi, całuje Edvardusiu i idzie do wyjścia.
Patrzył na Edvardusiu wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik (z kim? z czym?):

Zostanę tu tylko z i chłopakami.
Razem z podążyłam na górne piętro za blondynką.
Siedzieliśmy z przy basenie.
Oboje z wybuchliśmy śmiechem.
Obie z postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik (o kim? o czym?):

Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o .
Teraz chcę napisać parę słów o .
Mówimy tu oczywiście o .
Wczoraj wspomniałam o z moim tatą.
Dziś napiszę o .

Wołacz (hej!): Edvardusiu

Dobry wieczór Edvardusiu!
Hej Edvardusiu!
Edvardusiu! Wróć do mnie!
Witaj Edvardusiu!
Edvardusiu! Gdzie jesteś?