Odmiana imienia Edvardek przez przypadki

Edvardek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edvardek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edvardka

Celownik
(komu? czemu?):Edvardkowi

Biernik
(kogo? co?):Edvardka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edvardkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edvardku

Wołacz
(hej!):Edvardku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdvardekEdvardek ma katar i źle się czuje.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Edvardek.
Moje drugie imię to właśnie Edvardek.
Dobrze, że Edvardek grzecznie śpi.
Autorem artykułu jest Edvardek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdvardkaJestem mamą Edvardka i jeszcze trojga innych dzieci.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Edvardka słychać.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Edvardka.
Przyglądałam się dłoniom Edvardka.
Szkoda że Edvardka prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdvardkowiCo tej Edvardkowi po głowie chodzi?
Dzięki Edvardkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Ja na pewno przekaże swój procent Edvardkowi.
Oddaję Edvardkowi list.
Dzięki Edvardkowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
EdvardkaPopatrzyłam na Edvardka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Podchodzi, całuje Edvardka i idzie do wyjścia.
W końcu obudzili Edvardka, żeby ich ratował.
Spojrzałam na Edvardka.
Obserwuję Edvardka bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdvardkiemPowinnam jednak pojechać z Edvardkiem.
Oboje z Edvardkiem wybuchliśmy śmiechem.
Wczoraj wracamy z Edvardkiem od lekarza.
Sprzątam pokój z Edvardkiem.
Jadę na wycieczkę razem z Edvardkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdvardkuPrzy Edvardku zapomniałem o wszystkim.
To jest pieśń o Edvardku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Edvardku.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Edvardku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Edvardku.

Wołacz:
(hej!)
EdvardkuDzień dobry Edvardku!
Edvardku! Uważaj!
Witaj Edvardku!
Edvardku! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Edvardku!