Odmiana imienia Edvardek przez przypadki

Edvardek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edvardek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edvardka

Celownik
(komu? czemu?):Edvardkowi

Biernik
(kogo? co?):Edvardka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edvardkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edvardku

Wołacz
(hej!):Edvardku!

Przykłady deklinacji imienia Edvardek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Edvardek

Edvardek ma katar i źle się czuje.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Edvardek.
Moje drugie imię to właśnie Edvardek.
Dobrze, że Edvardek grzecznie śpi.
Autorem artykułu jest Edvardek.

Dopełniacz (kogo? czego?): Edvardka

Jestem mamą Edvardka i jeszcze trojga innych dzieci.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Edvardka słychać.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Edvardka.
Przyglądałam się dłoniom Edvardka.
Szkoda że Edvardka prawie że w ogóle nie ma.

Celownik (komu? czemu?): Edvardkowi

Co tej Edvardkowi po głowie chodzi?
Dzięki Edvardkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Ja na pewno przekaże swój procent Edvardkowi.
Oddaję Edvardkowi list.
Dzięki Edvardkowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik (kogo? co?): Edvardka

Popatrzyłam na Edvardka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Podchodzi, całuje Edvardka i idzie do wyjścia.
W końcu obudzili Edvardka, żeby ich ratował.
Spojrzałam na Edvardka.
Obserwuję Edvardka bardzo uważnie.

Narzędnik (z kim? z czym?): Edvardkiem

Powinnam jednak pojechać z Edvardkiem.
Oboje z Edvardkiem wybuchliśmy śmiechem.
Wczoraj wracamy z Edvardkiem od lekarza.
Sprzątam pokój z Edvardkiem.
Jadę na wycieczkę razem z Edvardkiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Edvardku

Przy Edvardku zapomniałem o wszystkim.
To jest pieśń o Edvardku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Edvardku.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Edvardku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Edvardku.

Wołacz (hej!): Edvardku

Dzień dobry Edvardku!
Edvardku! Uważaj!
Witaj Edvardku!
Edvardku! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Edvardku!