Odmiana imienia Edmund przez przypadki

Edmund imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edmund

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edmunda

Celownik
(komu? czemu?):Edmundowi

Biernik
(kogo? co?):Edmunda

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edmundem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edmundzie

Wołacz
(hej!):Edmundzie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Edmundowie, Edmundy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edmundów

Celownik
(komu? czemu?):Edmundom

Biernik
(kogo? co?):Edmundów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edmundami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edmundach

Wołacz
(hej!):Edmundowie, Edmundy!

Przykłady deklinacji imienia Edmund” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Edmund

Dziś Edmund ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Edmund nie umie śpiewać.
Jeśli jednak przegrasz, Edmund zostaje z nami.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Edmund.
Gdzie jest Edmund?

Dopełniacz (kogo? czego?): Edmunda

Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Edmunda.
Dla Edmunda ten pies jest naprawdę bezcenny.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Edmunda.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Edmunda.
Wysyłam list do Edmunda.

Celownik (komu? czemu?): Edmundowi

Nie wiem, co powiedzieć Edmundowi.
Dzięki Edmundowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Ja na pewno przekaże swój procent Edmundowi.
Ten nie pozostał dłużny Edmundowi.
Edmundowi oczy błyszczą.

Biernik (kogo? co?): Edmunda

Widziałem dzisiaj Edmunda z mojej klasy.
Widzę Edmunda.
Postaram się namówić Edmunda na spacer.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Edmunda bardzo przyjaźnie.
Nieśmiało gładzi Edmunda po włosach.

Narzędnik (z kim? z czym?): Edmundem

Wymyśliłam z Edmundem nową zabawę.
Wieczorem z Edmundem znowu idziemy na spacer.
Pracuję razem z Edmundem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Edmundem.
Ja z Edmundem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik (o kim? o czym?): Edmundzie

Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Edmundzie.
A o Edmundzie to i słowa rzec nie umiał.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Edmundzie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Edmundzie.
Myślał o Edmundzie i o swoim życiu.

Wołacz (hej!): Edmundzie

Edmundzie! Gdzie jesteś?
Hej Edmundzie!
Edmundzie! Uważaj!
Dzień dobry Edmundzie!
Dobranoc Edmundzie!