Odmiana imienia Edek przez przypadki

Edek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edka

Celownik
(komu? czemu?):Edkowi

Biernik
(kogo? co?):Edka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edku

Wołacz
(hej!):Edku!

Przykłady deklinacji imienia Edek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Edek

Za chwilę wróci Edek z lasu.
Jak już wiecie mam na imię Edek.
Gdzie jest Edek?
Jutro Edek wyjdzie ze szpitala.
Edek ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz (kogo? czego?): Edka

Ręka Edka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Serce Edka stanęło na moment.
Rodzina Edka zginęła w wypadku samochodowym.
Tata Edka sam opatrzył mi nogę.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Edka.

Celownik (komu? czemu?): Edkowi

Musiałam się zwierzyć Edkowi.
Powiedz wszystkim i Edkowi, że nic mi nie jest.
Oddaję Edkowi list.
Ja na pewno przekaże swój procent Edkowi.
Tym razem nie damy Edkowi dojść do głosu.

Biernik (kogo? co?): Edka

Spotkałam Edka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzał na Edka z zaciekawieniem.
Czekałam na Edka w kawiarni.
Podchodzi, całuje Edka i idzie do wyjścia.
Spojrzała na Edka jeszcze raz.

Narzędnik (z kim? z czym?): Edkiem

Tym razem korespondowałam z Edkiem.
Siedzieliśmy z Edkiem na kanapie.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Edkiem na krytym basenie.
Oboje z Edkiem wybuchliśmy śmiechem.
Siedzieliśmy z Edkiem na ławce w parku.

Miejscownik (o kim? o czym?): Edku

Na pewno słyszałyście o Edku.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Edku.
Kilka słów od autora materiału o Edku.
Przygotowuje książkę o Edku.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Edku.

Wołacz (hej!): Edku

Cześć Edku!
Dziękuję Edku za rozmowę!
Witaj Edku!
Edku! Uważaj!
Edku! Gdzie jesteś?