Odmiana imienia Edburgunia przez przypadki

Edburgunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edburgunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edburguni

Celownik
(komu? czemu?):Edburguni

Biernik
(kogo? co?):Edburgunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edburgunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edburguni

Wołacz
(hej!):Edburguniu!

Przykłady odmiany imienia Edburgunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Edburgunia

Edburgunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem artykułu jest Edburgunia.
Edburgunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem niniejszego tekstu jest Edburgunia.
Mam na imię Edburgunia.

Dopełniacz (kogo? czego?): Edburguni

Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Edburguni.
Wysyłam list do Edburguni.
Jadę do Edburguni.
Rodzina Edburguni wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Piszę list do Edburguni.

Celownik (komu? czemu?): Edburguni

Nie wiem, co powiedzieć Edburguni.
Edburguni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Tego Edburguni było już za wiele.
Zostawiam Edburguni karteczkę i już mnie nie ma.
Opowiedziałam Edburguni o przykrości która mnie spotkała.

Biernik (kogo? co?): Edburgunię

Patrzył na Edburgunię z pełnym zgrozy podziwem.
Postaram się namówić Edburgunię na spacer.
Chwyciła Edburgunię za rękaw płaszcza.
Obserwuję Edburgunię bardzo uważnie.
Patrzę na Edburgunię i nic nie rozumiem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Edburgunią

Oboje z Edburgunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Pracuję razem z Edburgunią.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Edburgunią.
Jadę na wycieczkę razem z Edburgunią.
Kasia z Edburgunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik (o kim? o czym?): Edburguni

Powoli spełniam swoje marzenia o Edburguni.
Dyskutuję o Edburguni.
Na koniec parę słów o Edburguni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Edburguni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Edburguni.

Wołacz (hej!): Edburguniu

Edburguniu! Uważaj!
Gdzie jesteś Edburguniu!?
Edburguniu! Wróć do mnie!
Hej Edburguniu!
Dziękuję Edburguniu za rozmowę!