Odmiana imienia Dziesłusia przez przypadki

Dziesłusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dziesłusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dziesłusi

Celownik
(komu? czemu?):Dziesłusi

Biernik
(kogo? co?):Dziesłusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dziesłusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dziesłusi

Wołacz
(hej!):Dziesłusiu!

Przykłady deklinacji imienia Dziesłusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Dziesłusia

Dziś Dziesłusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Dziesłusia.
Dziesłusia chce pójść ze mną na spacer.
Gdzie jest Dziesłusia?
Dopiero do mnie dotarło, że Dziesłusia już tu jest.

Dopełniacz (kogo? czego?): Dziesłusi

Tato Dziesłusi produkował abażury.
Muszę pochwalić pomysł Dziesłusi.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Dziesłusi.
Pożyczę od Dziesłusi samochód i możemy jechać.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Dziesłusi.

Celownik (komu? czemu?): Dziesłusi

Od początku próbujemy pomóc Dziesłusi.
Tym razem nie damy Dziesłusi dojść do głosu.
Zszedłem z drogi Dziesłusi i usiadłem w fotelu.
Rozalia z troską przyglądała się Dziesłusi.
Dziesłusi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik (kogo? co?): Dziesłusię

Lubię Dziesłusię.
Przyniesiona przez Dziesłusię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spotkałam Dziesłusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Zdjęcie przesłane przez Dziesłusię.
Przed sesją zapytałam Dziesłusię co lubi.

Narzędnik (z kim? z czym?): Dziesłusią

Idę na spacer z Dziesłusią.
Razem z Dziesłusią zrobiłyśmy obiad.
Tym razem korespondowałam z Dziesłusią.
Zostanę tu tylko z Dziesłusią i chłopakami.
Razem z Dziesłusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik (o kim? o czym?): Dziesłusi

Czasami myślę sobie o Dziesłusi.
Myślę o Dziesłusi.
Bardzo fajny blog o Dziesłusi.
Związana jest z nią legenda o Dziesłusi.
Śpiewam o Dziesłusi.

Wołacz (hej!): Dziesłusiu

Dziesłusiu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Dziesłusiu!?
Dziesłusiu! Wróć do mnie!
Dziesłusiu! Uważaj!
Dziękuję Dziesłusiu za rozmowę!