Jak odmienić imię Dziesłusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dziesłusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Największy problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Dziesłusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dziesłusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Dziesłusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Dziesłusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Dziesłusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Dziesłusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Dziesłusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Dziesłusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dziesłusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Dziesłusia przez przypadki.