Jak się odmienia przez przypadki imię Dziesłusia?
Imię żeńskie Dziesłusia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Dziesłusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Dziesłusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Dziesłusi.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Dziesłusi.
Biernik (kogo? co?): Lubię Dziesłusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Dziesłusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Rozmawiam o Dziesłusi.
Wołacz (Hej!): Dobranoc Dziesłusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dziesłusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Dziesłusia przez przypadki.