Odmiana imienia Dinusia przez przypadki

Dinusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dinusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dinusi

Celownik
(komu? czemu?):Dinusi

Biernik
(kogo? co?):Dinusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dinusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dinusi

Wołacz
(hej!):Dinusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DinusiaJak już wiecie mam na imię Dinusia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Dinusia.
Dziś Dinusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Mam na imię Dinusia.
Ma na imię Dinusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DinusiUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Dinusi.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Dinusi.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Dinusi.
Szkoda że Dinusi prawie że w ogóle nie ma.
Zbieramy na nowy wózek dla Dinusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
DinusiZszedłem z drogi Dinusi i usiadłem w fotelu.
Korzysta z okazji, by wyznać Dinusi miłość.
Zostawiam Dinusi karteczkę i już mnie nie ma.
Napisałem wiersz dzięki Dinusi.
Ja na pewno przekaże swój procent Dinusi.

Biernik:
(kogo? co?)
DinusięPożegnali w końcu Dinusię i wyszli razem.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Dinusię bardzo przyjaźnie.
Przed sesją zapytałam Dinusię co lubi.
Spojrzała na Dinusię jeszcze raz.
Spotkałam Dinusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DinusiąRazem z Dinusią podążyłam na górne piętro za blondynką.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Dinusią.
Razem z Dinusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Siedzieliśmy z Dinusią na ławce w parku.
Tym razem korespondowałam z Dinusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DinusiW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Dinusi.
Mowa oczywiście o Dinusi.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Dinusi.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Dinusi.
Wczoraj wspomniałam o Dinusi z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
DinusiuDobranoc Dinusiu!
Dziękuję Dinusiu za rozmowę!
Dinusiu! Wróć do mnie!
Cześć Dinusiu!
Dobry wieczór Dinusiu!