Jak odmienić imię Dinusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dinusia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Dinusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dinusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Dinusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Dinusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Dinusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Dinusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Dinusi.
W wołaczu (Hej!): Dinusiu! Uważaj!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dinusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Dinusia.