Odmiana imienia Dinunia przez przypadki

Dinunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dinunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dinuni

Celownik
(komu? czemu?):Dinuni

Biernik
(kogo? co?):Dinunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dinunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dinuni

Wołacz
(hej!):Dinuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DinuniaDziś Dinunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dinunia ma katar i źle się czuje.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Dinunia.
Dinunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Co robi Dinunia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DinuniNie mogę się otrząsnąć po odejściu Dinuni.
W sobotę są urodziny Dinuni.
Póki co dodaję zdjęcia Dinuni z wakacji.
Dziadek Dinuni w tym czasie miał chorą rękę.
Tymczasem zauważyłam wpis Dinuni kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
DinuniTego Dinuni było już za wiele.
Dinuni oczy błyszczą.
Zostawiam Dinuni karteczkę i już mnie nie ma.
Coś muszę Dinuni powiedzieć, stoi i czeka.
Od początku próbujemy pomóc Dinuni.

Biernik:
(kogo? co?)
DinunięW końcu obudzili Dinunię, żeby ich ratował.
Podchodzi, całuje Dinunię i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Dinunię w wymownym geście.
Patrzył na Dinunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przed wejściem spotkaliśmy Dinunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DinuniąWczoraj wracamy z Dinunią od lekarza.
Oboje z Dinunią wybuchliśmy śmiechem.
Sprzątam pokój razem z Dinunią.
Obie z Dinunią postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Dinunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DinuniWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Dinuni.
Pamiętajmy o Dinuni i jej rodzinie.
Dzisiaj chciałam napisać o Dinuni.
Powoli spełniam swoje marzenia o Dinuni.
Marzę o Dinuni.

Wołacz:
(hej!)
DinuniuDobranoc Dinuniu!
Dinuniu! Wróć do mnie!
Cześć Dinuniu!
Dobry wieczór Dinuniu!
Hej Dinuniu!