Jak odmienić imię Dinunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dinunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Dinunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dinunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Dinuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Dinuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Dinunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Dinunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Dinuni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Dinuniu!?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dinunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Dinunia.