Odmiana imienia Denise przez przypadki

Denise imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Denise

Dopełniacz
(kogo? czego?):Denise

Celownik
(komu? czemu?):Denise

Biernik
(kogo? co?):Denise

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Denise

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Denise

Wołacz
(hej!):Denise!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DeniseMoje drugie imię to właśnie Denise.
Denise chce pójść ze mną na spacer.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Denise.
Na drugie imię mam Denise.
Denise odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DenisePrzedwczoraj były urodziny Denise.
Pożyczę od Denise samochód i możemy jechać.
W słuchawce usłyszałam głos Denise.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Denise.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Denise słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
DeniseZszedłem z drogi Denise i usiadłem w fotelu.
Dzięki Denise święta nabrały nowego wymiaru.
Nie wiem, co powiedzieć Denise.
Oddaję Denise list.
Proszę Denise nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
DeniseNa Denise spłynęła niewymowna ulga.
Patrzył na Denise z pełnym zgrozy podziwem.
Spoglądam na Denise.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Denise.
Chwyciła Denise za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DeniseJa z Denise coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Oboje z Denise kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Denise.
Pracuję z Denise.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Denise.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DenisePomyśl nad tym, co napisałam ci o Denise.
Wczoraj wspomniałam o Denise z moim tatą.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Denise.
Rozmawiam o Denise.
Dzisiaj chciałam napisać o Denise.

Wołacz:
(hej!)
DeniseWitaj Denise!
Dziękuję Denise za rozmowę!
Dobry wieczór Denise!
Dobranoc Denise!
Denise! Wróć do mnie!