Odmiana imienia Denunia przez przypadki

Denunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Denunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Denuni

Celownik
(komu? czemu?):Denuni

Biernik
(kogo? co?):Denunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Denunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Denuni

Wołacz
(hej!):Denuniu!

Przykłady odmiany imienia Denunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Denunia

Ma na imię Denunia.
Jak już wiecie mam na imię Denunia.
Ja i Denunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Denunia.
Denunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz (kogo? czego?): Denuni

Jadę do Denuni.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Denuni.
Zostało sto dni do narodzin Denuni.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Denuni.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Denuni.

Celownik (komu? czemu?): Denuni

Napisałem wiersz dzięki Denuni.
Dzięki Denuni święta nabrały nowego wymiaru.
Korzysta z okazji, by wyznać Denuni miłość.
Nie wiem, co powiedzieć Denuni.
Ten nie pozostał dłużny Denuni.

Biernik (kogo? co?): Denunię

Patrzę na Denunię i nic nie rozumiem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Denunię.
Chwyciła Denunię za rękaw płaszcza.
W końcu obudzili Denunię, żeby ich ratował.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Denunię.

Narzędnik (z kim? z czym?): Denunią

Kasia z Denunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
A sytuacja z Denunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Denunią.
Wczoraj wracamy z Denunią od lekarza.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Denunią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Denuni

Chciałbym być teraz przy Denuni.
Kiedyś tam chciałam napisać o Denuni.
Przez chwilę pomyślałam o Denuni.
Pamiętam o Denuni.
Myślałam cały czas tylko o Denuni.

Wołacz (hej!): Denuniu

Cześć Denuniu!
Gdzie jesteś Denuniu!?
Dziękuję Denuniu za rozmowę!
Dobry wieczór Denuniu!
Denuniu! Gdzie jesteś?