Odmiana imienia Denunia przez przypadki

Denunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Denunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Denuni

Celownik
(komu? czemu?):Denuni

Biernik
(kogo? co?):Denunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Denunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Denuni

Wołacz
(hej!):Denuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DenuniaMa na imię Denunia.
Jak już wiecie mam na imię Denunia.
Ja i Denunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Denunia.
Denunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DenuniJadę do Denuni.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Denuni.
Zostało sto dni do narodzin Denuni.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Denuni.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Denuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
DenuniNapisałem wiersz dzięki Denuni.
Dzięki Denuni święta nabrały nowego wymiaru.
Korzysta z okazji, by wyznać Denuni miłość.
Nie wiem, co powiedzieć Denuni.
Ten nie pozostał dłużny Denuni.

Biernik:
(kogo? co?)
DenunięPatrzę na Denunię i nic nie rozumiem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Denunię.
Chwyciła Denunię za rękaw płaszcza.
W końcu obudzili Denunię, żeby ich ratował.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Denunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DenuniąKasia z Denunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
A sytuacja z Denunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Denunią.
Wczoraj wracamy z Denunią od lekarza.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Denunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DenuniChciałbym być teraz przy Denuni.
Kiedyś tam chciałam napisać o Denuni.
Przez chwilę pomyślałam o Denuni.
Pamiętam o Denuni.
Myślałam cały czas tylko o Denuni.

Wołacz:
(hej!)
DenuniuCześć Denuniu!
Gdzie jesteś Denuniu!?
Dziękuję Denuniu za rozmowę!
Dobry wieczór Denuniu!
Denuniu! Gdzie jesteś?