Odmiana imienia Damian przez przypadki

Damian imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Damian

Dopełniacz
(kogo? czego?):Damiana

Celownik
(komu? czemu?):Damianowi

Biernik
(kogo? co?):Damiana

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Damianem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Damianie

Wołacz
(hej!):Damianie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Damianowie, Damiany

Dopełniacz
(kogo? czego?):Damianów

Celownik
(komu? czemu?):Damianom

Biernik
(kogo? co?):Damianów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Damianami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Damianach

Wołacz
(hej!):Damianowie, Damiany!

Przykłady odmiany imienia Damian” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Damian

Gdzie jest Damian?
Dla mnie było już jasne, ze Damian umiera.
Dopiero do mnie dotarło, że Damian już tu jest.
Autorem niniejszego tekstu jest Damian.
Dziś Damian ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Damiana

Lampion z dyni zrobiony na prośbę Damiana.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Damiana.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Damiana.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Damiana.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Damiana.

Celownik (komu? czemu?): Damianowi

Dzięki Damianowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Chciałam szybko pochwalić się Damianowi.
Zostawiam Damianowi karteczkę i już mnie nie ma.
Damianowi oczy błyszczą.
Rozalia z troską przyglądała się Damianowi.

Biernik (kogo? co?): Damiana

Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Damiana.
Nieśmiało gładzi Damiana po włosach.
Na Damiana spłynęła niewymowna ulga.
Patrzył na Damiana wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Damiana.

Narzędnik (z kim? z czym?): Damianem

Przez chwilę oboje z Damianem patrzyli na siebie.
Ja z Damianem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Ja z Damianem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Obie z Damianem postawiłyśmy na zmiany.
A sytuacja z Damianem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik (o kim? o czym?): Damianie

Wspominam o Damianie.
Przez chwilę pomyślałam o Damianie.
Przy Damianie zapomniałem o wszystkim.
Ten wiersz jest o Damianie.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Damianie.

Wołacz (hej!): Damianie

Dziękuję Damianie za rozmowę!
Hej Damianie!
Damianie! Wróć do mnie!
Dzień dobry Damianie!
Cześć Damianie!