Odmiana imienia Damianuś przez przypadki

Damianuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Damianuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Damianusiu

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Damianusiowi

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Damianusiu

Dopełniacz
(kogo? czego?):Damianusia

Celownik
(komu? czemu?):Damianusiem

Biernik
(kogo? co?):Damianusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DamianuśDamianuś nie umie śpiewać.
Dobrze, że Damianuś grzecznie śpi.
Gdzie jest Damianuś?
Damianuś tego nie widzi.
Za chwilę wróci Damianuś z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa .
Uroda miała potężną moc.
Od razu zobaczyła ich mama .
Zaproszenia na urodziny są gotowe.
Prosimy o pomoc dla .

Celownik:
(komu? czemu?)
Tym razem nie damy dojść do głosu.
Rozalia z troską przyglądała się .
Coś muszę powiedzieć, stoi i czeka.
Zostawiam karteczkę i już mnie nie ma.
Ja na pewno przekaże swój procent .

Biernik:
(kogo? co?)
DamianusiuSpotkałam Damianusiu w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Przed sesją zapytałam Damianusiu co lubi.
Na Damianusiu spłynęła niewymowna ulga.
Odprowadziłam Damianusiu do wyjścia.
Przeprosiłam Damianusiu i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Tym razem korespondowałam z .
Razem z przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Ja z coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Jadę z na dyskotekę.
Razem z znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DamianusiowiNaszą piosenkę pisali z myślą o Damianusiowi.
Kiedyś chciałam napisać o Damianusiowi.
Czasami myślę sobie o Damianusiowi.
Mowa oczywiście o Damianusiowi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Damianusiowi.

Wołacz:
(hej!)
Dobranoc !
Hej !
! Gdzie jesteś?
Witaj !
Cześć !