Odmiana imienia Damianuś przez przypadki

Damianuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Damianuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Damianusia

Celownik
(komu? czemu?):Damianusiowi

Biernik
(kogo? co?):Damianusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Damianusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Damianusiu

Wołacz
(hej!):Damianusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DamianuśDamianuś nie umie śpiewać.
Dobrze, że Damianuś grzecznie śpi.
Gdzie jest Damianuś?
Damianuś tego nie widzi.
Za chwilę wróci Damianuś z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DamianusiaSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Damianusia.
Uroda Damianusia miała potężną moc.
Od razu zobaczyła ich mama Damianusia.
Zaproszenia na urodziny Damianusia są gotowe.
Prosimy o pomoc dla Damianusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
DamianusiowiTym razem nie damy Damianusiowi dojść do głosu.
Rozalia z troską przyglądała się Damianusiowi.
Coś muszę Damianusiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Zostawiam Damianusiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Ja na pewno przekaże swój procent Damianusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
DamianusiaSpotkałam Damianusia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Przed sesją zapytałam Damianusia co lubi.
Na Damianusia spłynęła niewymowna ulga.
Odprowadziłam Damianusia do wyjścia.
Przeprosiłam Damianusia i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DamianusiemTym razem korespondowałam z Damianusiem.
Razem z Damianusiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Ja z Damianusiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Jadę z Damianusiem na dyskotekę.
Razem z Damianusiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DamianusiuNaszą piosenkę pisali z myślą o Damianusiu.
Kiedyś chciałam napisać o Damianusiu.
Czasami myślę sobie o Damianusiu.
Mowa oczywiście o Damianusiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Damianusiu.

Wołacz:
(hej!)
DamianusiuDobranoc Damianusiu!
Hej Damianusiu!
Damianusiu! Gdzie jesteś?
Witaj Damianusiu!
Cześć Damianusiu!