Odmiana imienia Damianek przez przypadki

Damianek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Damianek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Damianka

Celownik
(komu? czemu?):Damiankowi

Biernik
(kogo? co?):Damianka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Damiankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Damianku

Wołacz
(hej!):Damianku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DamianekMoje drugie imię to właśnie Damianek.
Jutro Damianek wyjdzie ze szpitala.
Dopiero do mnie dotarło, że Damianek już tu jest.
Mam na imię Damianek.
Ma na imię Damianek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DamiankaByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Damianka.
Pożyczę od Damianka samochód i możemy jechać.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Damianka.
Tata Damianka sam opatrzył mi nogę.
Nie lubię Damianka.

Celownik:
(komu? czemu?)
DamiankowiDamiankowi włosy stanęły dęba na głowie.
Musiałam się zwierzyć Damiankowi.
Coś muszę Damiankowi powiedzieć, stoi i czeka.
Ja na pewno przekaże swój procent Damiankowi.
Zostawiam Damiankowi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
DamiankaPatrzy na Damianka wyczekująco.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Damianka.
Kacper patrzył na Damianka ze zdumieniem.
Kawę kupioną przez Damianka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
W Damianka nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DamiankiemObie z Damiankiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
A sytuacja z Damiankiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Dorota spotkała się z Damiankiem.
Dwa dni temu miałam z Damiankiem śmieszną przygodę.
Weekend spędzony z Damiankiem był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DamiankuNaszą piosenkę pisali z myślą o Damianku.
Teraz chcę napisać parę słów o Damianku.
Warto także pomyśleć chwilę o Damianku.
Mamrotał coś o Damianku, gdy podtrzymywał się ściany.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Damianku.

Wołacz:
(hej!)
DamiankuDamianku! Wróć do mnie!
Damianku! Uważaj!
Witaj Damianku!
Cześć Damianku!
Dziękuję Damianku za rozmowę!