Odmiana imienia Ciesław przez przypadki

Ciesław imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ciesław

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ciesława

Celownik
(komu? czemu?):Ciesławowi

Biernik
(kogo? co?):Ciesława

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ciesławem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ciesławie

Wołacz
(hej!):Ciesławie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CiesławCiesław odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jeśli jednak przegrasz, Ciesław zostaje z nami.
Moje drugie imię to właśnie Ciesław.
Co robi Ciesław?
Na drugie imię mam Ciesław.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CiesławaSpecjalnością Ciesława jest jazda na koniu.
Rodzina Ciesława zginęła w wypadku samochodowym.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Ciesława.
W domu babci Ciesława od zawsze stał stary zegar.
Serce Ciesława stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
CiesławowiJa na pewno przekaże swój procent Ciesławowi.
Tego Ciesławowi było już za wiele.
Zerwał jabłko i podał je Ciesławowi.
Oczywiście każdy przyzna rację Ciesławowi.
Dzięki Ciesławowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
CiesławaPoszłam dalej i wtedy poznałam Ciesława.
Spotkałam Ciesława w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzałam na Ciesława jak dopisuje kolejne literki.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Ciesława.
Spojrzał na Ciesława z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CiesławemPracuję z Ciesławem.
Tym razem korespondowałam z Ciesławem.
Siedzieliśmy z Ciesławem przy basenie.
Przez chwilę oboje z Ciesławem patrzyli na siebie.
Siedzieliśmy z Ciesławem na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CiesławiePrzy Ciesławie zapomniałem o wszystkim.
Więcej o Ciesławie znajdziecie na naszej stronie.
Powoli spełniam swoje marzenia o Ciesławie.
Wszyscy dyskutują o Ciesławie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Ciesławie.

Wołacz:
(hej!)
CiesławieCiesławie! Gdzie jesteś?
Witaj Ciesławie!
Cześć Ciesławie!
Gdzie jesteś Ciesławie!?
Dzień dobry Ciesławie!