Odmiana imienia Ciesławcio przez przypadki

Ciesławcio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ciesławcio

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Ciesławciu

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ciesławciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ciesławcia

Wołacz
(hej!):Ciesławcia!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CiesławcioW domu Ciesławcio często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Ciesławcio.
Ciesławcio odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ciesławcio.
Dziś Ciesławcio ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Postanowiłam zadzwonić do i chłopaków.
Ręka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Dziadek w tym czasie miał chorą rękę.
W słuchawce usłyszałam głos .
Krótki filmik przedstawiający braciszka .

Celownik:
(komu? czemu?)
CiesławciuDzięki Ciesławciu święta nabrały nowego wymiaru.
Co tej Ciesławciu po głowie chodzi?
Rozalia z troską przyglądała się Ciesławciu.
Zerwał jabłko i podał je Ciesławciu.
Mama przyznała rację Ciesławciu.

Biernik:
(kogo? co?)
Spojrzała na jeszcze raz.
znalazłam w recepcji hotelu.
Widziałem dzisiaj z mojej klasy.
Spojrzałam na w wymownym geście.
Chwyciła za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CiesławciemSiedzieliśmy z Ciesławciem na ławce w parku.
Zostaliśmy z Ciesławciem w salonie sami.
Wymyśliłam z Ciesławciem nową zabawę.
Sprzątam pokój razem z Ciesławciem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Ciesławciem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CiesławciaA przecież nikt inaczej o Ciesławcia nie pisał.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Ciesławcia.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Ciesławcia.
Chciałbym być teraz przy Ciesławcia.
Przez chwilę pomyślałam o Ciesławcia.

Wołacz:
(hej!)
CiesławciaHej Ciesławcia!
Witaj Ciesławcia!
Dobranoc Ciesławcia!
Ciesławcia! Uważaj!
Dziękuję Ciesławcia za rozmowę!