Odmiana imienia Bratumiła przez przypadki

Bratumiła imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bratumiła

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bratumiły

Celownik
(komu? czemu?):Bratumile

Biernik
(kogo? co?):Bratumiłę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bratumiłą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bratumile

Wołacz
(hej!):Bratumiło!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BratumiłaBratumiła nie umie śpiewać.
Bratumiła wraca do domu.
Za chwilę wróci Bratumiła z lasu.
Dobrze, że Bratumiła grzecznie śpi.
Ja i Bratumiła nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BratumiłyW słuchawce usłyszałam głos Bratumiły.
Specjalnością Bratumiły jest jazda na koniu.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Bratumiły.
Tato Bratumiły produkował abażury.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Bratumiły.

Celownik:
(komu? czemu?)
BratumileDzięki Bratumile mamy kolejny artykuł po polsku.
Bratumile przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Mam nadzieję, że Bratumile również się podoba.
Nie wiem, co powiedzieć Bratumile.
Daję Bratumile, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
BratumiłęSpojrzałam na Bratumiłę.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Bratumiłę.
Sierżant wpatrywał się w Bratumiłę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzała na Bratumiłę jeszcze raz.
Bratumiłę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BratumiłąSprzątam pokój z Bratumiłą.
Pracuję z Bratumiłą.
Refleksyjnie po spotkaniu z Bratumiłą.
Siedzieliśmy z Bratumiłą na ławce w parku.
Zobacz wywiad z Bratumiłą oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BratumileKiedyś chciałam napisać o Bratumile.
Przy Bratumile zapomniałem o wszystkim.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Bratumile.
Od ostatniego wpisu o Bratumile wydarzyło się sporo.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Bratumile.

Wołacz:
(hej!)
BratumiłoDziękuję Bratumiło za rozmowę!
Bratumiło! Wróć do mnie!
Witaj Bratumiło!
Cześć Bratumiło!
Dzień dobry Bratumiło!