Odmiana imienia Bratumiłka przez przypadki

Bratumiłka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bratumiłka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bratumiłki

Celownik
(komu? czemu?):Bratumiłce

Biernik
(kogo? co?):Bratumiłkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bratumiłką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bratumiłce

Wołacz
(hej!):Bratumiłko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BratumiłkaGdzie jest Bratumiłka?
Bratumiłka nie umie śpiewać.
Mam na imię Bratumiłka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Bratumiłka.
Autorem niniejszego tekstu jest Bratumiłka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BratumiłkiNie ma Bratumiłki.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Bratumiłki.
Zbieramy na nowy wózek dla Bratumiłki.
Przez cały dzień czułam wzrok Bratumiłki na sobie.
Prosimy o pomoc dla Bratumiłki.

Celownik:
(komu? czemu?)
BratumiłceBratumiłce oczy błyszczą.
Dzięki Bratumiłce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Zerwał jabłko i podał je Bratumiłce.
Bratumiłce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Tym razem nie damy Bratumiłce dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
BratumiłkęCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Bratumiłkę.
Spojrzał na Bratumiłkę i uśmiechnął się.
Czekałam na Bratumiłkę w kawiarni.
Na Bratumiłkę spłynęła niewymowna ulga.
Widzę Bratumiłkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BratumiłkąA sytuacja z Bratumiłką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Rozmawiam z Bratumiłką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Bratumiłką na krytym basenie.
Ja z Bratumiłką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Wieczorem z Bratumiłką znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BratumiłceMowa oczywiście o Bratumiłce.
Chciałbym być teraz przy Bratumiłce.
Na pewno słyszałyście o Bratumiłce.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Bratumiłce.
Nie wspomniałem na początku o Bratumiłce.

Wołacz:
(hej!)
BratumiłkoWitaj Bratumiłko!
Dobranoc Bratumiłko!
Bratumiłko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Bratumiłko!
Bratumiłko! Uważaj!