Odmiana imienia Blanda przez przypadki

Blanda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Blanda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Blandy

Celownik
(komu? czemu?):Blandzie

Biernik
(kogo? co?):Blandę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Blandą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Blandzie

Wołacz
(hej!):Blando!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BlandaAutorem artykułu jest Blanda.
Za chwilę wróci Blanda z lasu.
Dopiero do mnie dotarło, że Blanda już tu jest.
Autorem niniejszego tekstu jest Blanda.
Dziś Blanda ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BlandyTata Blandy sam opatrzył mi nogę.
Na korytarzu blisko pokoju Blandy stało kilka osób.
Prosimy o pomoc dla Blandy.
Jestem mamą Blandy i jeszcze trojga innych dzieci.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Blandy.

Celownik:
(komu? czemu?)
BlandzieBlandzie wpadły w ucho słowa piosenki.
Od początku próbujemy pomóc Blandzie.
Zszedłem z drogi Blandzie i usiadłem w fotelu.
Mama przyznała rację Blandzie.
Musiałam się zwierzyć Blandzie.

Biernik:
(kogo? co?)
BlandęPodchodzi, całuje Blandę i idzie do wyjścia.
Sierżant wpatrywał się w Blandę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spoglądam na Blandę.
Widziałem dzisiaj Blandę z mojej klasy.
Postaram się namówić Blandę na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BlandąOboje z Blandą wybuchliśmy śmiechem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Blandą.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Blandą.
Wymyśliłam z Blandą nową zabawę.
Pracuję razem z Blandą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BlandzieMarzę o Blandzie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Blandzie.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Blandzie.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Blandzie.
Teraz chcę napisać parę słów o Blandzie.

Wołacz:
(hej!)
BlandoDziękuję Blando za rozmowę!
Hej Blando!
Gdzie jesteś Blando!?
Blando! Uważaj!
Cześć Blando!