Odmiana imienia Biruta przez przypadki

Biruta imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Biruta

Dopełniacz
(kogo? czego?):Biruty

Celownik
(komu? czemu?):Birucie

Biernik
(kogo? co?):Birutę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Birutą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Birucie

Wołacz
(hej!):Biruto!

Przykłady deklinacji imienia Biruta” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Biruta

W domu Biruta często urządza rodzicom pokazy mody.
Biruta tego nie widzi.
Ma na imię Biruta.
Dziś Biruta ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Biruta ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz (kogo? czego?): Biruty

Tata Biruty sam opatrzył mi nogę.
Postawa Biruty była zupełnie inna.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Biruty.
Uroda Biruty miała potężną moc.
Przed sobą ujrzałam rękę Biruty.

Celownik (komu? czemu?): Birucie

Birucie udało się usłyszeć tylko parę słów.
Co tej Birucie po głowie chodzi?
Zerwał jabłko i podał je Birucie.
Rozalia z troską przyglądała się Birucie.
Musiałam się zwierzyć Birucie.

Biernik (kogo? co?): Birutę

Chwyciła Birutę za rękaw płaszcza.
Na Birutę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Obserwuję Birutę bardzo uważnie.
Na Birutę spłynęła niewymowna ulga.
Patrzył na Birutę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik (z kim? z czym?): Birutą

Ale można sobie zrobić zdjęcie z Birutą.
Ja z Birutą chcemy się przebrać za wampiry.
Jadę na wycieczkę razem z Birutą.
Ja z Birutą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Obie z Birutą postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik (o kim? o czym?): Birucie

Pamiętajmy o Birucie i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Na pewno słyszałyście o Birucie.
Kilka słów od autora materiału o Birucie.
Więcej o Birucie znajdziecie na naszej stronie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Birucie.

Wołacz (hej!): Biruto

Biruto! Gdzie jesteś?
Dziękuję Biruto za rozmowę!
Biruto! Uważaj!
Dobry wieczór Biruto!
Biruto! Wróć do mnie!