Odmiana imienia Birutusia przez przypadki

Birutusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Birutusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Birutusi

Celownik
(komu? czemu?):Birutusi

Biernik
(kogo? co?):Birutusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Birutusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Birutusi

Wołacz
(hej!):Birutusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BirutusiaJeśli jednak przegrasz, Birutusia zostaje z nami.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Birutusia.
Gdzie jest Birutusia?
Dziś Birutusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
W domu Birutusia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BirutusiNie ma Birutusi.
Przez cały dzień czułam wzrok Birutusi na sobie.
Ręka Birutusi uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Pożyczę od Birutusi samochód i możemy jechać.
Zaproszenia na urodziny Birutusi są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
BirutusiBirutusi włosy stanęły dęba na głowie.
Birutusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Od początku próbujemy pomóc Birutusi.
Opowiedziałam Birutusi o przykrości która mnie spotkała.
Tym razem nie damy Birutusi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
BirutusięOszołomienie spadło teraz na Birutusię i na moment odebrało mu wigor.
Lubię Birutusię.
Postaram się namówić Birutusię na spacer.
Kacper patrzył na Birutusię ze zdumieniem.
W końcu obudzili Birutusię, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BirutusiąKarolina miała się spotkać z Birutusią przed szkołą.
Idę na spacer z Birutusią.
Pracuję razem z Birutusią.
Dorota spotkała się z Birutusią.
Wczoraj wracamy z Birutusią od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BirutusiNiestety, nie umiała zapomnieć o Birutusi.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Birutusi.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Birutusi.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Birutusi.
Artykuł o Birutusi wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
BirutusiuHej Birutusiu!
Cześć Birutusiu!
Dobranoc Birutusiu!
Witaj Birutusiu!
Dobry wieczór Birutusiu!