Odmiana imienia Birutunia przez przypadki

Birutunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Birutunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Birutuni

Celownik
(komu? czemu?):Birutuni

Biernik
(kogo? co?):Birutunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Birutunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Birutuni

Wołacz
(hej!):Birutuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BirutuniaMam na imię Birutunia.
Co robi Birutunia?
Birutunia ma katar i źle się czuje.
Jutro Birutunia wyjdzie ze szpitala.
Birutunia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BirutuniPożyczę od Birutuni samochód i możemy jechać.
Dla Birutuni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Birutuni.
Póki co dodaję zdjęcia Birutuni z wakacji.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Birutuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
BirutuniBirutuni wpadły w ucho słowa piosenki.
Chciałam szybko pochwalić się Birutuni.
Od początku próbujemy pomóc Birutuni.
Dzięki Birutuni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Oczywiście każdy przyzna rację Birutuni.

Biernik:
(kogo? co?)
BirutunięNa Birutunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Oszołomienie spadło teraz na Birutunię i na moment odebrało mu wigor.
Chwyciła Birutunię za rękaw płaszcza.
W końcu obudzili Birutunię, żeby ich ratował.
Przed wejściem spotkaliśmy Birutunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BirutuniąJa z Birutunią chcemy się przebrać za wampiry.
Karolina miała się spotkać z Birutunią przed szkołą.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Birutunią.
Wczoraj wracamy z Birutunią od lekarza.
Razem z Birutunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BirutuniAnna sama już nie wie, co myśleć o Birutuni.
Kiedyś tam chciałam napisać o Birutuni.
Mowa oczywiście o Birutuni.
Wszyscy dyskutują o Birutuni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Birutuni.

Wołacz:
(hej!)
BirutuniuBirutuniu! Gdzie jesteś?
Birutuniu! Uważaj!
Dziękuję Birutuniu za rozmowę!
Dobranoc Birutuniu!
Dobry wieczór Birutuniu!