Odmiana imienia Bibunia przez przypadki

Bibunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bibunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bibuni

Celownik
(komu? czemu?):Bibuni

Biernik
(kogo? co?):Bibunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bibunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bibuni

Wołacz
(hej!):Bibuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BibuniaBibunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Bibunia.
Jeśli jednak przegrasz, Bibunia zostaje z nami.
Co robi Bibunia?
Dziś Bibunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BibuniPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Bibuni.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Bibuni słychać.
Rodzina Bibuni wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Bibuni.
Rodzina Bibuni wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
BibuniMam nadzieję, że Bibuni również się podoba.
Bibuni wpadły w ucho słowa piosenki.
Od początku próbujemy pomóc Bibuni.
Ten nie pozostał dłużny Bibuni.
Bibuni włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
BibunięPatrzył na Bibunię z pełnym zgrozy podziwem.
Widziałem dzisiaj Bibunię z mojej klasy.
Kawę kupioną przez Bibunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Postaram się namówić Bibunię na spacer.
Spojrzał na Bibunię i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BibuniąOboje z Bibunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Wymyśliłam z Bibunią nową zabawę.
Dwa dni temu miałam z Bibunią śmieszną przygodę.
Pracuję razem z Bibunią.
Rozmawiam z Bibunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BibuniZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Bibuni.
Od ostatniego wpisu o Bibuni wydarzyło się sporo.
Czasami myślę sobie o Bibuni.
Dziś napiszę o Bibuni.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Bibuni.

Wołacz:
(hej!)
BibuniuDobranoc Bibuniu!
Dobry wieczór Bibuniu!
Bibuniu! Wróć do mnie!
Hej Bibuniu!
Witaj Bibuniu!