Jak się odmienia przez przypadki imię Bibunia?
Imię żeńskie Bibunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Bibunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Bibunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Bibuni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Bibuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Bibunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Bibunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Śpiewam o Bibuni.
Wołacz (Hej!): Dobry wieczór Bibuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Bibunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Bibunia.